ชา ๕ หมายถึง ก. เป็น, ให้เป็น, เช่น มนตร์ชากรุงชนะ. (ดุษฎีสังเวย); สบาย, ดี, เก่ง, เช่น ลือชา. (ข.).
ก. ว่ากล่าว เช่น อย่าชาคนเมา.
ว. ค่อย ๆ เคลื่อนไป, ไม่เร็ว, ไม่ไว, เช่น เดินช้า วิ่งช้า; ล่า, ไม่ทันเวลาที่กําหนด, เช่น มาช้า.
เป็นคําขอร้องให้รั้งรอไว้ก่อน.
(สํา) ว. ค่อย ๆ คิดค่อย ๆ ทําแล้วจะสําเร็จผล.
ว. ล่วงเลยมานานแล้ว (ใช้แก่เวลา).
(สํา) ว. ค่อย ๆ คิด ค่อย ๆ ทํา ดีกว่าด่วนทํา.
ว. หยาบ, ชั่ว, เลว, ทราม, เช่น ยายฟังสารยายสั่นหัว ยายเคยลองแต่ตัวชั่วตัวช้า. (ลอ).